اخباربرگزیدهاقتصادسیاسیصنعت و معدنصنعت ومعدنیادداشت
یادداشت/ لزوم نهضت سواد آموزی کشور داری به قلم امیرحسین کاوه
تازمانی که موضوع نهضت سواد آموزیِ کشور داری پایه گذاری نشود، مشکل ما پا برجاست.
سلام و درود
زیرکی را گفتم: «این احوال بین»، خندید و گفت:
«صعبروزی، بوالعجبکاری، پریشانعالمی»
دراین ۵۰ سال گذشته
شخصیت های برجسته ی در رشتههای فنی و مهندسی و پزشکی و حتی ادبی ممتازی در جمهوری اسلامی ایران تربیت و گاها به دیگر کشورها هم مهاجرت کرده اند.
ولی افسوس که در این ایامِ به قول حضرت حافظ، «روزگارِ صعب روزی بوالعجب کـاری پریـشان عالمی»
نمی توانیم بعد از رهبری یک شخصیت آشنا با کشور داری و زبده در علم تاریخ جهانی و با سواد در علم جفرافیای سیاسی روز و آشنا با کنشگری ملی و فراملی و دارای اندیشه مستقل و احیا کننده ی ایده دار نام ببریم.
اکثر سیاسیون موجود هم پادوی یک فکر القایی دیگر بوده اند.
به نظر تا این موضوع نهضت سواد آموزیِ کشور داری پایه گذاری نشود مشکل ما پا برجاست.
آدمی در عالم خاکی نمیآید به دست
«عالمی دیگر بباید ساخت و ز نو آدمی»